Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu („Opera Poznańska”)

O Teatrze

W 1909 roku rozpoczęto budowę nowoczesnego gmachu teatru miejskiego, projektu monachijskiego architekta Maxa Littmanna. Budynek z neoklasyczną fasadą i pozbawioną lóż, „demokratyczną” widownią, zwieńczyła charakterystyczna figura Pegaza. Ponad mieszczącą około 1000 osób widownią zawieszono kryształowy żyrandol, zaś ściany i strop zostały bogato udekorowane. Pierwsze przedstawienie – „Czarodziejski flet” W. A. Mozarta – odbyło się w 1910 roku. W 1949r. patronem poznańskiej opery został Stanisław Moniuszko.

371

W Teatrze Wielkim odbywają się liczne przedstawienia operowe, teatralne, spektakle baletowe, a także wystawiane są inne formy sceniczne. Do prezentowania małych form muzycznych powstała nowa scena kameralna im. Wojciecha Drabowicza. Teatr otwiera także swoje podwoje przed najmłodszymi. Z myślą o nich powstała fundacja „Jutropera”, która ma na celu przygotowywanie spektakli operowych skierowanych do młodszej części widowni oraz zachęcanie dzieci i młodzieży do spróbowania swoich sił na scenie.

Wykonanie systemu interkomowego (inspicjenta) i dźwiękowego systemu ostrzegawczego

Aby sprostać wymaganiom stawianym przedsięwzięciom realizowanym w Teatrze Wielkim, firma M.Ostrowski jako wykonawca profesjonalnych systemów interkomowych, w ramach zadań „Wykonanie systemu interkomowego (inspicjenta) w gmachu Teatru Wielkiego w Poznaniu przy ul. Fredry 9 – I etap” oraz „Wykonanie systemu interkomowego (inspicjenta) i DSO w gmachu Teatru Wielkiego w Poznaniu przy ul. Fredry 9 – II etap”, dostarczyła, zainstalowała i uruchomiła rozbudowany system inspicjenta składający się z:
• cyfrowego systemu interkomowego – przewodowego i bezprzewodowego,
• sieci zegarów synchronicznych oraz transparentów świetlnych („CISZA”)
• systemu technicznego podglądu video (w tym kamery i monitory) wraz z nasłuchem akcji scenicznej,
• systemu prezentacji akcji scenicznej i wyświetlania informacji multimedialnych – agenda,
• dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego.

372

System inspicjenta

Sercem zainstalowanego w Teatrze Wielkim w Poznaniu systemu inspicjenta jest programowalna, cyfrowa matryca interkomowa Riedel Performer 32+80. Urządzenie odpowiedzialne jest za komutację sygnałów, sterowanie pulpitami interkomowymi oraz innymi powiązanymi systemami (komunikacją bezprzewodową, potwierdzeniem akcji scenicznej, nasłuchu sceny i widowni, transparentami „CISZA”). Do matrycy wyposażonej w szereg kart rozszerzających oraz procesora sygnałowego Yamaha DME 24, zlokalizowanych w szafie sprzętowej znajdującej się pod widownią, , zbiegają się wszystkie linie sygnałowe.

Komunikacja interkomowa

Odpowiednia konfiguracja matrycy i portów wejściowo/wyjściowych umożliwia niezależną komunikację pomiędzy wszystkimi użytkownikami systemu oraz przekaz odsłuchu akcji scenicznej do pomieszczeń technicznych i garderób. Zastosowane wyjściowe porty audio umożliwiają również przekaz zleceń na scenę przez inspicjenta lub reżysera, co w znaczny sposób ułatwia współpracę z aktorami podczas prób. Wyposażenie matrycy Performer 32+80 w kartę rozszerzeń GPIO pozwala wybranym użytkownikom na sterowanie urządzeniami wykonawczymi takimi jak transparenty „CISZA” czy dzwonki antraktowe.
Jako pulpity interkomowe dla użytkowników wykorzystywano są urządzenia z serii Artist 2000 i 5000. Na stanowisku inspicjenta zainstalowana jest wersja rackowa pulpitu RCP-2016P4, który dodatkowo rozbudowano o dwa pulpity rozszerzające ECP-2016P, zwiększając liczbę konfigurowalnych przycisków, a tym samym zapewniając wygodę pracy. Dla pozostałych użytkowników przewidziano wolnostojące wersje pulpitu DCP-5108. Wszystkie urządzenia posiadają ośmioznakowe, graficzne wyświetlacze LCD o wysokim kontraście, umożliwiające prezentację etykiet oraz poziomu wzmocnienia sygnału audio dla poszczególnych przycisków (z możliwością regulacji wymienionych parametrów). Panele wyposażone są w pełni konfigurowalne klawisze funkcyjne (funkcje przełączane pomiędzy dwiema warstwami). Jasny i prosty interfejs użytkownika zapewnia łatwą obsługę, a podświetlane kolorowe przyciski idealnie spisują się w warunkach scenicznych. Użytkownicy mogą obsługiwać pulpity interkomowe poprzez zestaw nagłowny, co umożliwia tzw. „cichą pracę” lub poprzez zintegrowany głośnik z zewnętrznym mikrofonem na gęsiej szyi.

Całość zainstalowanego systemu interkomowego charakteryzuje się budową modułową, co w razie potrzeby umożliwia szybką i łatwą rozbudowę systemu o kolejne elementy.

Komunikacja bezprzewodowa

Teatr Wielki wyposażony jest w nietypową konfigurację systemu komunikacji bezprzewodowej Riedel Acrobat składającą się z dwóch stacji bazowych CC-8, zintegrowanych z systemem interkomowym. Rozwiązanie to umożliwiło rozbudowanie systemu dla 36 użytkowników. Na chwilę obecną w Teatrze używane są 24 beltpacki WB-2, system pracuje w trybie full duplex i jest obsługiwany przez 4 anteny.

373

Nasłuch sceny i widowni oraz nagłośnienie informacyjne

Zadaniem systemu jest rozgłaszanie komunikatów słownych, zdarzeń dźwiękowych oraz nasłuchu akcji scenicznej do wybranych obszarów, takich jak: garderoby, foyer, scena itp. Opera wyposażona jest w cztery mikrofony nasłuchu, z których sygnały trafiają do procesora Yamaha DME 24, gdzie zostają poddane obróbce, a następnie wysłane w wybrane lokalizacje systemu. System składa się także z grupy przyłączy sygnałowych, zlokalizowanych na zabytkowym foyer, umożliwiających realizację zdarzeń dźwiękowych i komunikację pomiędzy foyer, a kabiną akustyka.

Potwierdzenie akcji scenicznej

Pulpity potwierdzenia akcji scenicznej pozwalają na dwustronną komunikację świetlną pomiędzy pulpitem inspicjenta, a wybraną lokalizacją, umożliwiając inspicjentowi sprawne kierowanie artystami i zespołem technicznym. Osiem przycisków potwierdzenia akcji zlokalizowanych jest w obszarze sceny i wejść na widownię. W systemie znajdującym się w operze zastosowano innowacyjne rozwiązanie polegające na zintegrowaniu systemu potwierdzenia akcji SPASCom z matrycą Riedel Performer 32+80, co pozwoliło na bardzo łatwe zarządzanie systemem, znacznie zwiększając jego funkcjonalność.

Sieć zegarów cyfrowych

Zadaniem systemu jest dostarczenie informacji o aktualnym czasie do określonych lokalizacji, znajdujących się we foyer oraz w obszarze zamkniętym dla publiczności. Wszystkie zegary, z wyświetlaczami cyfrowymi i analogowymi, pracują synchronicznie, zarządzane są poprzez serwer czasu oraz zasilane poprzez PoE. Do odbioru sygnału czasu użyta została antena GPS, zamontowana na elewacji budynku.

Transparenty CISZA

Transparenty „CISZA” sterowane z pulpitu inspicjenta stanowią blok systemu informujący o toczącej się akcji scenicznej. Obiekt wyposażono w 15 transparentów zlokalizowanych na siedmiu kondygnacjach opery.

System Wideo

System podglądu i transmisji wideo służy przekazaniu obrazu z widowni i sceny pracownikom teatru oraz widzom na foyer. W jego skład wchodzą zamontowane na kamery stałopozycyjne, kamera mobilna z możliwością podłączenia jej do przyłączy wideo rozmieszczonych w obiekcie oraz kamera zamontowana na stałe z funkcją pozycjonowania i regulacji ogniskowej obiektywu, zarządzanej z dedykowanego pulpitu sterowniczego zabudowanego w stanowisku inspicjenta. Teatr wyposażony jest także w telewizję kablową umożliwiającą podgląd obrazu z dowolnej kamery.

Dźwiękowy System Ostrzegawczy

Rozgłaszanie komunikatów słownych oraz zdarzeń dźwiękowych odbywa się za pośrednictwem Dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego. Integracja Systemu Inspicjenta oraz DSO, opartego na urządzeniach G+M Elektronik, pozwala na efektywne wykorzystanie rozlokowanej po całym obiekcie sieci blisko pięciuset głośników. Podział linii głośnikowych na wiele stref zapewnia dużą funkcjonalność DSO, umożliwiając nadawanie komunikatów do wybranych sal prób, garderób, na scenę lub do wszystkich stref jednocześnie. Dodatkowo głośniki znajdujące się w obszarze dostępnym dla publiczności wykorzystano jako źródło wyjątkowych gongów, będących melodiami skomponowanymi przez Jana A.P. Kaczmarka (laureat Oskara za muzykę do filmu „Marzyciel”).